donderdag, juni 28, 2012

Cubanamiddag was een succes!

‎37 aanwezigen luisterden geboeid naar het verhaal van Marc Ingelbrecht die jaren in Cuba voor Oxfam werkte. Hij vertelde vanuit zijn ervaring en beleving hoe Cuba in een tijd van crisis de weg opgaat van hervormingen om zo de sociale verwezenlijkingen te handhaven. Het was een verhaal over mogelijkheden en moeilijkheden, van uitdagingen en risico’s geïllustreerd met concrete voorbeelden.

10 Vaststellingenom te onthouden:


Sociale verwezenlijkingen blijven behouden

1. De sociale verwezenlijkingen, zoals toegang tot onderwijs en tot de gezondheidszorg voor elke Cubaan, blijven een prioriteit en blijven behouden.

Grondige hervormingen

2. Om de sociale verwezenlijkingen te kunnen handhaven en te betalen moeten er grondige hervormingen komen.

3. Deze hervormingen gaan in de richting van
a. privatisering van sommige vormen van productie. Privatisering wil zeggen het bestaande systeem van coöperaties uitbreiden naar andere sectoren dan de landbouw. Privatisering wil ook zeggen werken voor eigen rekening mogelijk maken:
b. efficiënter en rationeler uitbouwen van de overheidssector; waaronder ook onderwijs en gezondheidszorg;
c. een koppeling van de lonen aan de prestatie;
d. van subsidiëring van goederen en diensten naar subsidiëring van mensen die het nodig hebben.

Betrokkenheid bevolking

4. Bij het opzetten en uitvoeren van de hervormingen worden de Cubanen op grote schaal betrokken. De voorgestelde maatregelen zijn besproken en geamendeerd op de vele samenkomsten in de fabrieken en de wijken.

Nu of nooit

5. Hervormingen zijn niet nieuw. Fidel onderlijnde reeds de noodzaak ervan. Raúl, de huidige leider, is de drijvende kracht. Hij stelt veel in vraag en zoekt steun bij de bevolking om zo de mogelijke weerstand binnen de partij te overwinnen. De generatie die vertrouwd is met ideeën van de revolutie verdwijnt. Er komt een jongere generatie die minder charisma heeft. Daarom zegt Raúl: “het moet nu gebeuren of het gebeurt nooit!”.

Perfectionering van het socialisme

6. Het resultaat van de hervormingen zal niet een kapitalisme zijn, zoals bv in Rusland, maar een perfectionering van het socialisme. De Cubaanse samenleving zal blijven steunen op de sterke herverdeling ook al zullen de hervormingen leiden tot grotere ongelijkheid. Zorgen dat niemand uit de boot valt, is een grote uitdaging.

Grote meerderheid van bevolking steunt de revolutie

7. De overgrote meerderheid van de Cubanen staat nog altijd achter de revolutie. Hoe de jongeren, die de verworvenheden vanzelfsprekend ervaren, voor de ideeën van de revolutie te winnen? De overgang van een economie volledig in handen van de staat naar een economie door de staat geregeld, vraagt van de Cubanen een hele ommezwaai in hun denken en handelen.

Moeilijke overgangssituatie

8. Het vernieuwingsproces verloopt behoedzaam. Maatregelen worden pas doorgevoerd als de noodzakelijke voorwaarden vervuld zijn, zo niet worden ze uitgesteld (bv de afbouw van de tewerkstelling in de overheidssector). Toch bevinden de Cubanen zich nu in een moeilijke overgangssituatie. Bijvoorbeeld subsidies verdwijnen zonder dat de nieuwe vormen van beloning al van kracht zijn.

VS en EU willen niet meer socialisme

9. De VS en de Europese Unie willen niet dat deze hervormingen uitmonden in een meer socialisme. De VS laten dit openlijk blijken terwijl de EU er minder duidelijk voor uit komt.

Inspiratie tot maatschappij-verandering

10. Er wordt in Cuba gezocht naar en stappen gezet in de richting meer socialisme. Het loont meer dan moeite om dit proces te blijven volgen om daarin inspiratie te vinden voor onze zoektocht naar een alternatief voor ons falend maatschappijmodel.


Een lekkere mojito op het welslagen van de hervormingen!